De werkende moeder
De werkende moeder – Wie is zij?
We horen het in elk werelddeel en in elk land, in alle taal- en bevolkingsgroepen: "Help! Ik ben een werkende moeder!" Het is een universele uitroep die voor velen van ons zo herkenbaar is. Geloof je me niet? Nou, als jij een moeder bent, dan ben je per definitie een werkende moeder. Je hoeft niet perse elke maand een loonstrook te ontvangen om een werkende moeder te zijn. Het enige wat hiervoor nodig is, is dat iemand in jouw huis jou "moeder" noemt, op je vertrouwt, je nodig heeft en op de een of andere manier door jou verzorgd wordt. De uitvoering van allerlei werkzaamheden voor een betaalde baan op een werkplek buitenshuis voegt alleen maar toe aan de drukte, de stress en de talloze karweitjes die door alle moeders worden uitgevoerd.
De werkende moeder – Wat doet zij zoal?
In de jaren '70 was er een reclamespot op televisie over een werkende moeder. Zij werd afgeschilderd als een goed geklede "carrièrevrouw" en het liedje in de reclame ging als volgt: "Ik breng het spek thuis en braad het in de pan, want ik ben een vrouw". Zij leek zo bedreven en ze leek de situatie volledig in de hand te hebben. Haar echtgenoot en kinderen glimlachten en dansten om haar heen. Indertijd klonk het allemaal zo mooi en uitnodigend.
De werkelijkheid is dat wij werkende moeders te veel te doen hebben en niet genoeg tijd hebben om al die dingen te doen. Ik herinner me maar al te goed hoe ik buitenshuis werkte en tegelijkertijd probeerde een moeder en echtgenote te zijn. Ik stond elke dag heel vroeg op, maakte de baby's gereed voor de kinderopvang (en later de kinderen voor school) en vervolgens mijzelf voor de werkdag. Men zegt dat het eerste half uur van de dag de toon zet voor de rest van de dag. Ik herinner me nog dat de toon werd gezet voor stress en boosheid! En dan ging ik naar mijn werk, waar ik met de druk en de vereisten van de werkplek moest omgaan. Ik probeerde daar mijn taken uit te voeren, maar tegelijkertijd dacht ik toch aan mijn kinderen dacht en ik miste hen.
Aan het eind van de werkdag begon dan de werkdag thuis. Ik hielp de kinderen met hun huiswerk, terwijl iedereen honger had en nu meteen het avondeten wilde hebben. Dan was er de vaat en de was. En ondertussen moest ik ook nog eens de ruzies tussen de kinderen sussen. Aan deze lol werd dan tijd met mijn echtgenoot toegevoegd, het onderhouden van mijn relaties met familie en vrienden, winkelen, rekeningen betalen, dokter- en tandartsafspraken, ziektes, kinderen naar sport en buitenschoolse activiteiten brengen en hen weer ophalen. Het resultaat was een moeder die vaak moe, gestrest en overwerkt was. Zelfs op het toilet kon ik geen moment rust meer vinden; ze wisten me altijd te vinden.
De werkende moeder – Welke hulp is beschikbaar?
Moeders voelen zich vaak erg moe en alleen. We kunnen ons geïsoleerd en verslagen voelen en we vragen ons af of er enige verlichting in zicht is. En gelukkig is dat zo. We moeten één ding niet vergeten: deze situatie zal niet altijd zo blijven bestaan. Voordat we het weten zullen deze kinderen opgroeien en onafhankelijk worden. Zorg ervoor dat jij in deze jaren alle dingen uit je leven schrapt die niet noodzakelijk zijn. Hoewel jij je nu midden op een slagveld bevindt, is het cruciaal dat je af en toe wat tijd voor jezelf neemt.
Enkele goede ideeën om de stress en de lasten wat te verlichten zijn:
- Geef iedereen in je huishouden een taak. Het zal even duren voordat iedereen aan zijn plicht gewend is, maar op de lange duur zal het werken.
- Geef toe en aanvaard dat je geen supervrouw bent. Als je iets niet af krijgt, dan zal de wereld niet vergaan.
- Vraag andere vrouwen om te helpen. Wanneer jij op hun kinderen past, kunnen zij boodschappen voor je doen of poetsen. Praat met elkaar en ontdek wie welke dingen liever doet dan andere dingen. Help elkaar dan op deze gebieden.
- Reserveer elke dag wat tijd voor jezelf, ook al is het maar vijftien minuten. Bid, mediteer, rust. Bubbelbaden zijn een geweldige manier om dit te doen.
- Vind een goede vriend; iemand die je kunt vertrouwen en waar je mee kunt praten.
- Hou een dagboek bij. Zet je angsten, gevoelens en alle dingen die je meemaakt op papier. Soms helpt het om zo je gevoelens uit te drukken, zodat je boosheid niet op een ander wordt botgevierd.
Ben eerlijk. Vertel God: "Ik ben uitgeblust; en doodmoe, O God". Vraag God om je te helpen de zaken te begrijpen en om je te helpen leven: "Maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput" (Jesaja 40:31). Bereik de plek waar je met plezier kunt zeggen: “HEER, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder, God, mijn steenrots, bij u kan ik schuilen, mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht.” (Psalm 18:2)
Wat is uw reactie?
